Zasłużeni dla Lubawy!

26 października podczas Sesji Rady Miasta wręczono trzy wyróżnienia „Zasłużony dla Miasta Lubawy”. Tytuł ten został przyznany Pani Emilii Wojtackiej oraz pośmiertnie Bernardowi Standarze oraz Edwardowi Pokojskiemu (w imieniu zmarłych wyróżnienie odebrała rodzina).

Bernard Jacek Standara – urodził się 11września 1934 r. w Lubawie, zmarł 5 marca 2014 r. także w Lubawie. Był wieloletnim pracownikiem Szkoły Podstawowej w Lubawie, pełnił funkcję wicedyrektora szkoły w latach 1968 – 1986. Opiekun drużyny harcerskiej. Najaktywniejszy propagator gwary lubawskiej. Brał aktywny udział w tworzeniu lokalnej prasy. W 1982 r. był inicjatorem założonego lokalnego pisma „Echo Lubawy”, w 1989 r. był współtwórcą „Głosu Lubawskiego”, z którym związał się na długie lata. Do ostatnich chwil swego życia pisał zabawne historyjki do gazety z cyklu „Gawędy Klimka z Dybzaka”. W 1997 r. część z nich wydana została w książce pod tym samym tytułem.

Wielka pasją Pana Bernarda Standary była gwara lubawska, kultywowanie lokalnej tradycji i historii naszego miasta. Był lokalnym patriotą, a Ziemię Lubawską kochał, jak nikt inny.

Wniosek o nadanie wyróżnienia „Zasłużony dla Miasta Lubawy” został złożony przez Szkołę Podstawową w Lubawie wraz z dołączoną rekomendacją redakcji „Głosu Lubawskiego”.

Edward Jan Pokojski – urodził się 23.05.1940 r. w Lubawie, zmarł 10 września 2007 r. także w Lubawie. Był znanym i cenionym działaczem samorządowym i społecznym. Dbał o to, aby pamięć o wydarzeniach i czynach lat minionych nie odeszła w zapomnienie. Jako kierownik, a później dyrektor Banku Spółdzielczego w Lubawie, gromadził i studiował stare dokumenty bankowe oraz zainicjował pisanie kroniki. W swoim gabinecie stworzył małą Izbę Pamięci Banku Spółdzielczego. Był także inicjatorem umieszczenia w siedzibie Banku Spółdzielczego tablicy pamiątkowej poświęconej Teofilowi Rzepnikowskiemu, założycielowi Banku Ludowego w Lubawie.

W roku 1973 rozpoczął karierę samorządową. W latach 1984 – 1992 pracował jako radny Rady Miasta i Gminy w Lubawie. Po podziale Miasta i Gminy w 1992 do końca swoich dni był aktywnym radnym Rady Miasta Lubawa przez kilka kadencji z funkcją Przewodniczącego.

Aktywny działacz sportowy w Ludowych Zespołach Sportowych oraz w Klubie Sportowym ”Motor” w Lubawie.

Był autorem publikacji: “Kronika Powszechnej Spółdzielni Spożywców w Lubawie” (1984), ”Bank Spółdzielczy w Lubawie 1870 – 1995″ (1995), ”100-lecie Ochotniczej Straży Pożarnej w Lubawie” (1995), ”Lubawski Kalejdoskop Sportowy” (1996), ”Lubawa. Fakty, opinie, problemy” (1998), ”Album o historii Banku Spółdzielczego w Lubawie” (1998) oraz autobiografii ” Pochodzę z Poznańskiej” (2006).

Za swoją pracę odznaczony odznaczeniami: Brązowym i Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Honorową Odznaką Zasłużony dla Warmii i Mazur oraz Za Zasługi dla Spółdzielczości Bankowej, Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej i Sportu, Zasłużony dla Obronności Kraju, Złotą Odznaką TKKF oraz innymi odznakami resortowymi – ZHP, LOK, TWP, TPD, a także licznymi dyplomami honorowymi.

Wniosek o nadanie wyróżnienia „Zasłużony dla Miasta Lubawy” został złożony przez radnych Rady Miasta Lubawa VII Kadencji wraz z dołączoną rekomendacją Banku Spółdzielczego w Lubawie.

Emilia Elżbieta Wojtacka – urodziła się 12 lutego 1937 r. w Bieżuniu. Pracę w zawodzie nauczycielskim rozpoczęła 16 sierpnia 1955 w Szkole Podstawowej w Lubawie. W latach 01.09.1984 – 31.08.1991 r. pełniła funkcję wicedyrektora szkoły, do chwili przejścia na emeryturę. W środowisku lubawskim, nie tylko tym związanym z zawodem nauczyciela, ma opinię wspaniałego pedagoga z 36 letnim stażem zawodowym i wychowawcę dzieci oraz młodzieży nie tylko z wykształcenia, ale przede wszystkim z powołania. W pracy zawodowej zawsze cieszyła się uznaniem i szacunkiem zarówno dzieci, rodziców uczniów, ale również współpracowników szkoły. Zawsze uśmiechnięta, cierpliwa i wyrozumiała dla swoich wychowanków.

Za swoje osiągnięcia pedagogiczne otrzymała nagrodę Ministra Oświaty i Wychowania w 1975 i 1980 roku oraz nagrodę Inspektora Oświaty i Wychowania w roku 1983 i 1986.

Zawsze była bardzo zaangażowana w pracy na rzecz szkoły oraz społecznej dla lokalnego środowiska. W latach 1955 – 1972 prowadziła drużynę harcerską, zdobywając stopień podharcmistrza.

Odznaczona orderami i odznaczeniami: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski – w roku 1987, Złotym Krzyżem Zasługi – w roku 1975, Medalem 40-lecia Polski Ludowej – w roku 1985, Zasłużonym dla Warmii i Mazur – w roku 1986, a także w 1977 roku Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego.

Wniosek o nadanie wyróżnienia „Zasłużony dla Miasta Lubawy” został złożony przez Szkołę Podstawową w Lubawie.

Wszystkie wnioski zostały pozytywnie zaopiniowane przez Kapitułę, w której skład wchodzą przedstawiciele przedsiębiorców, stowarzyszeń, środowisk kulturalnych i sportowych, oświatowych oraz radni. Wyróżnienie „Zaslużony dla Miasta Lubawy” zostało ustanowione w ubiegłym roku i może zostać przyznane osobom, instytucjom lub

organizacjom cieszącym się nieposzlakowaną opinią społeczną za działalność kulturalną, naukową, gospodarczą lub inną, która wpływa na rozwój i pozytywny wizerunek Lubawy.

Z inicjatywą przyznania wyróżnienia do Kapituły mogą wystąpić grupa co najmniej 10 radnych, Burmistrz Miasta Lubawa oraz mieszkańcy miasta w liczbie co najmniej 50 osób.

 

Komentarze

Komentarze